Menu
Herinnering,
laat ons gaan.
Ithaka.
Veeg uit,
kruip weg,
wordt koning van een vergeten land.
Overspoel mij met zout water.
Leidt ze af.
Laten we gaan.
Laten we veroveren,
maar neem mee de herinnering,
Ithaka.
Zoals Proust,
verloren tijd.
Achterwaartse herinneringen.
Ik wil je liefhebben,
en je vergeten.
Hartslag van een nomade.
Naakt in de wind adem ik
in.
De noden om te overleven
ankeren in mijn hoofd.
Verstand huist in mijn hart.
Niets is doelloos,
we zijn nomaden in ons eigen hart.